Bydgoska Wenecja na zakolu Brdy Młynówki była doskonałym miejscem dla farbiarni, gdyż wody rzeki nie były – jak współcześnie – oddzielone od zabudowy bulwarem.
Nabrzeżne obiekty przylegały do koryta rzeki „wchodząc” w nią, a przemysłowe i łazienne kompleksy posiadały konstrukcje, umożliwiające przepływ wody przez ich wnętrza. Tym samym korzystano z bieżącej wody dostarczanej nurtem Młynówki.
Pralnia i Farbiarnia Wilhelma Koppa w Bydgoszczy – przedsiębiorstwo istniejące w latach 1903–1945 w Bydgoszczy. Pozostały po nim zabytkowy budynek poprzemysłowy jest elementem Wenecji Bydgoskiej.
