Miała upamiętniać stulecie apteki „Pod Złotym Orłem”, która mieściła się na rogu Starego Rynku i ul. Malczewskiego. Wodotrysk uruchamiano codziennie, z wyłączeniem zimy, w godzinach od 9 do zmroku. Jego autorem jest Karol Kowalczewski.
Fontanna jest obiektem kondygnacyjnym z wyraźnym podziałem na trzy strefy: basen dolny, basen górny oraz kolumnę wraz z rzeźbą. Część architektoniczna wodotrysku wykonana została z kamienia naturalnego – wapienia. Prawdopodobnie sprowadzono go aż z okolic Würzburga w Niemczech. Natomiast rzeźba wieńcząca kolumnę została odlana z brązu.
Zabytkowa fontanna niemal cały czas poddawana była niekorzystnemu działaniu wody. Zawarte w powietrzu pyły i gazy tworzyły szkodliwe dla obiektu roztwory kwasów. Na porowatej powierzchni tworzyły się osady, przebarwienia, a materiał ulegał osłabieniu. Kamienne bloki dolnego basenu noszą też ślady większych uszkodzeń. Są one najprawdopodobniej wynikiem przenosin fontanny na obecne miejsce podczas II wojny światowej. Uszkodzone są także maski i medaliony zdobiące środkową misę.