Dawna fabryka obuwia "Leo" późniejsza "Kobra"
W dziejach bydgoskiej industrializacji złotą kartą zapisała się rodzinna firma obuwnicza, założona w 1876 r. Rozrosła się ona z niewielkiego warsztatu obuwniczego, prowadzonego przez Wiktora Weynerowskiego z pomocą żony i dzieci, w przedsiębiorstwo, które jakością i poziomem produkcji w latach 30. XX wieku zawzięcie konkurowało z czeską fabryką obuwia "Bata". Około roku 1891 firmę "W. Weynerowski i syn Fabryka Obuwia", przejął syn Antoni, który już jako dwunastolatek pomagał ojcu wyrabiać buty. Fabryka po pwenym czsie, ulokowana została w nieistniejących dziś budynkach przy ul. Św. Trójcy 34. Mijały lata i dobrze prosperująca fabryka potrzebowała dogodniejszej siedziby. Wówczas Weynerowscy nabyli rozległą parcelę u zbiegu ulic Kościuszki i Chocimskiej. Następnie bydgoski architekt Paul Seller przygotował projekt nowoczesnego budynku fabyrczengo o dwóch kondygnacjach z poddaszem, wyposażony w zaplecze socjalne dla pracowników i przestronną windę towarową. W nowej siedzibie rozwój fabryki nabral impetu. Zatrudnienie wzrosło do 300 osób. W 1929 r. przedsiębiorstwo przejęli synowie Antoniego- Henryk i Witold, którzy trzy lata później nadali rodzinnej firmę nazwę "leo" Fabryka Obuwia S.A., upamiętniając tym samym brata Leona, poległego podczas I wojny światowej i matkę Leokadię. II wojna światowa położyła kres rodzinnemu przedsiębiorstwu. Po 1945 r. upaństwowiona fabryka obuwia "Leo" a następnie "Kobra", funkcjonowała przy ul. Kościuszki 27 do 1992 r.