Kornel Morawiecki opowie o "Solidarności Walczącej"
Gdzie?
Po delegalizacji przez władzę Solidarności, oraz wprowadzenia stanu wojennego kilka osób skupionych wokół Kornela Morawieckiego, postanowiło powołać organizację wspierającą Solidarność, oraz walczących z komunistyczną władzą. Narodziła się, więc idea Solidarności Walczącej. Od początku była to jedna z niewielu organizacji głoszących upadek komunizmu, wyzwolenie republik sowieckich, a nawet zjednoczenie Niemiec.
Już pierwsza inicjatywa organizacji, czyli manifestacje z 13 i 26 czerwca były wielkim sukcesem. Tysiące ludzi wyszło na ulice Wrocławia, niestety interweniujące ZOMO zmieniło protest w trwające kilka godzin walki uliczne. Solidarność Walcząca skupiała się na wydawaniu broszur, książek i periodyków, które krążyły w nielegalnym obrocie, lub były dystrybuowane wśród mieszkańców. W latach 1982-1989 nadawała codzienną audycję radiową. Dodatkowo prowadziła szeroko zakrojone działania wymierzone w SB i aparaty rządowe, przede wszystkim podejmując działania wywiadowcze i kontrwywiadowcze, oraz współpracując z innymi organizacjami na terenie, i poza granicami kraju.
Organizacja początkowo działała tylko we Wrocławiu, ale w miarę rozwoju ośrodki "SW" pojawiły się również w innych miastach, a szczególnie w Poznaniu, Gdańsku, Rzeszowie, oraz na Śląsku. Po 89’ działacze przyłączyli się do udzielania pomocy, przekazywali materiały, oraz szkolili podobne instytucje w innych krajach komunistycznych. Ostatecznie organizację w 1990 przekształciła się w Partię Wolności.
Za szczególne zasługi w walce z komunizmem, Prezydent RP postanowił przyznać działaczom organizacji Krzyże Odrodzenia Polski. Dekoracja 76 członków "SW" odbyła się 15 czerwca 2007. W 2010 Kornel Morawiecki, chcąc uhonorować wszystkich współpracowników "SW" w latach 1982-1991, postanowił powołać i przyznać odznaczenia Krzyż Solidarności Walczącej oraz "Krzyż Honorowy Solidarności Walczącej". [http://kornelmorawiecki-razem.pl]
Kornel Morawiecki, ur. 9 V 1941 w Warszawie. Działacz opozycyjny; uczestnik strajków w 1968 roku, drukarz, wydawca i kolporter ulotek i plakatów na przełomie lat 60. i 70 XX wieku. Od IX 1980 współorganizator "S" na Dolnym Śląsku. W VI 1982 współzałożyciel Solidarności Walczącej, której był przewodniczącym do 1990 roku. Redaktor podziemnego pisma "Solidarność Walcząca". 9 XI 1987 aresztowany, przewieziony do Warszawy, 30 IV 1988 podstępem zmuszony do opuszczenia kraju, powrócił po 3 dniach, deportowany z lotniska w Warszawie do Wiednia bez prawa powrotu. Emisariusz spraw polskich na spotkaniach w Anglii, USA i Kanadzie. Na wieść o strajkach powrócił nielegalnie do kraju w końcu VIII 1988 i stanął na czele Solidarności Walczącej. Przeciwnik Okrągłego Stołu w 1989. Odznaczony Krzyżem Komandorskim Orderu Odrodzenia Polski (Londyn, 1988). W latach 1979-1990 rozpracowywany przez SB we Wrocławiu. [http://www.encyklopedia-solidarnosci.pl]