Ludzie mówią

wstęp - 10 zł
Ludzie mówią… to kolejne przedstawienie w dorobku teatru niebopiekło. Przedstawienie, które jest konsekwencją drogi obranej przez teatr. Drogi penetrującej zakamarki ludzkich ułomności, i poszukiwania odpowiedzi na pytanie: skąd zło?

Ludzie mówią… to spektakl o miłości. O tęsknocie za uczuciem, o ludzkim poszukiwaniu dobra, które trafia na grunt ohydnej manipulacji z wykorzystaniem wiary. Wiary w Boga. I o tym, że ślepa wiara w czystość intencji tego, który o niej naucza, staje się powodem osobistego dramatu bohaterki spektaklu. Bohaterki skazanej na ostracyzm miejscowej społeczności, wynikający z ludzkiej małości, ale też strachu przed dotknięciem prawdy - trudnej, bolesnej, niewygodnej, burzącej ustalony i ślepo respektowany porządek życia w wierze.
Jest też o zdradzie. O sprzeniewierzeniu się wierze. O zatracie człowieczeństwa, o straszliwym egoizmie tego, który składał śluby by stać po stronie dobra, po stronie miłości, po stronie sacrum, a który to sacrum profanuje, czyniąc z niego narzędzie pomocne do zaspokajania swoich chorych pragnień.
To spektakl, w którym człowiek pozostaje samotny z pulsującym pytaniem o znaczenie prawdy, znaczenie wiary, znaczenie zdrady, znaczenie miłości.

Zespół :
Arleta Szatkowska
Michał Zdeb
Andrzej Stróż
Anna First - światło

o grupie:
Niezależny teatr niebopiekło powstał w Bydgoszczy w 2003 roku z inicjatywy Andrzeja Stróża, przez lata związanego z Trzecim Teatrem w Drodze, dyrektora odbywającego się w Bydgoszczy Międzynarodowego Festiwalu Teatralnego INNE SYTUACJE.
Pierwszy spektakl „un esempio” powstał na motywach opowiadania Gustawa Herlinga-Grudzińskiego „Błogosławiona, święta”, a niebopiekło odwiedziło z nim kilkadziesiąt scen instytucjonalnych i niezależnych w całym kraju i poza jego granicami.

Tematyka spektakli teatru niebopiekło oscyluje wokół pytania podstawowego – skąd zło?, i daleka jest od popularnej wrzawy medialnej, starając się jednak dotykać rzeczy ważnych i trudnych.
Teatr niebopiekło w swoich spektaklach w minimalnym stopniu, a jeśli już to w sposób bardzo uzasadniony, korzysta z nowości technicznych, środków multimedialnych, efektów wizualnych. Ubogość w/w środków jest wyborem w pełni świadomym i celowym, i w sposób bardzo czytelny wpisuje się w rozpoznawalną poetykę teatru. Teatr wypracował swoistą technikę użycia przedmiotu na poziomie semantycznym.

Członkowie teatru niebopiekło, zapraszani są do prowadzenia warsztatów teatralnych, w których podstawowymi zagadnieniami są: trening fizyczny aktora, umiejętność koncentracji, poznawanie swojego ciała, praca nad ekspresją i dynamiką ruchu, podstawy improwizacji, układanie struktury spektaklu, struktura działań fizycznych jako podstawowy element pracy nad rolą, praca z przedmiotem, poetyka przedmiotu, konstrukcja działań scenicznych oraz tworzenie etiud indywidualnych. Teatr niebopiekło współpracuje z wieloma teatrami wywodzącymi się z nurtu teatrów niezależnych. Zaprasza do prowadzenia warsztatów, pokazów spektakli czy uczestnictwa w innych projektach teatralnych.