Faust
Gdzie?SPEKTAKL
duża scena
czas trwania: 155 minut, jedna przerwa
Johann Wolfgang von Goethe
Faust
tłumaczenie Adam Pomorski
scenariusz i adaptacja Tomasz Śpiewak
reżyseria Michał Borczuch
scenografia i kostiumy Dorota Nawrot
muzyka Bartosz Dziadosz (Pleq)
warsztat malarski, obraz Krzysztof Mężyk, Luka Woźniczko
video Przemysław Czepurko
reżyseria światła Jacqueline Sobiszewski
asystentka scenografa Marta Kuliga
asystenci reżysera Magda Szpecht (PWST), Radosław Mirski
występują Dominika Biernat, Mirosław Guzowski, Marta Malikowska, Martyna Peszko, Jan Sobolewski, Paweł Smagała, Robert Wasiewicz, Piotr Wawer Jr, Małgorzata Witkowska oraz aktorzy nieprofesjonalni: Rafał Bladowski, Patryk Iks, Roksana Jakielska, Janusz Kamiński, Mikołaj Kosicki, Krystyna Skiera, Roland Świstek, Mirosław Wróbel
Wszystko, co stałe, rozpływa się w powietrzu, wszystko, co święte, ulega sprofanowaniu i ludzie muszą wreszcie spojrzeć trzeźwym okiem na swoją pozycję życiową, na swoje wzajemne stosunki (Marx, Manifest komunistyczny).
W kulturze przesyconej obrazami, w której zmysł wzroku ma dominującą pozycję, a spór między ikonoklazmem a ikonofilią odżywa w zradykalizowanym wymiarze, warto zadać pytanie o reguły wytwarzania doświadczenia wzrokowego. Czy wzrok rzeczywiście determinuje nasze relacje z rzeczywistością? Czy może, jak twierdzi amerykański badacz mediów Nicolas Mirzoeff, wizualizowanie to "to wytwarzanie wizualności" i jest domeną wyobraźni, a nie wzroku?
Do pracy nad "Faustem" zaprosiliśmy grupę niewidomych, którzy wraz z aktorami zmierzą się z dramatem uchodzącym za dzieło raczej literackie niż sceniczne. Wyzwanie postawione przez Goethego wiąże się nie tylko z gigantycznym rozmiarem tekstu, obejmującym ponad dwanaście tysięcy wersów i czasem akcji rozpisanym na trzy tysiące lat. "Faust" jest pisany jako teatr w teatrze, a skoro wszystko, co pojawia się na scenie, uzyskuje teatralną formę i znak, to jak przedstawić metafizyczną warstwę tekstu? Co jeśli Goethe rozumiał ją dosłownie - czy pudel jest żywym psem? Jak wygląda pies, w którego wstąpił diabeł? Jak wygląda coś, czego w teatrze pokazać się nie da?
duża scena
czas trwania: 155 minut, jedna przerwa
Johann Wolfgang von Goethe
Faust
tłumaczenie Adam Pomorski
scenariusz i adaptacja Tomasz Śpiewak
reżyseria Michał Borczuch
scenografia i kostiumy Dorota Nawrot
muzyka Bartosz Dziadosz (Pleq)
warsztat malarski, obraz Krzysztof Mężyk, Luka Woźniczko
video Przemysław Czepurko
reżyseria światła Jacqueline Sobiszewski
asystentka scenografa Marta Kuliga
asystenci reżysera Magda Szpecht (PWST), Radosław Mirski
występują Dominika Biernat, Mirosław Guzowski, Marta Malikowska, Martyna Peszko, Jan Sobolewski, Paweł Smagała, Robert Wasiewicz, Piotr Wawer Jr, Małgorzata Witkowska oraz aktorzy nieprofesjonalni: Rafał Bladowski, Patryk Iks, Roksana Jakielska, Janusz Kamiński, Mikołaj Kosicki, Krystyna Skiera, Roland Świstek, Mirosław Wróbel
Wszystko, co stałe, rozpływa się w powietrzu, wszystko, co święte, ulega sprofanowaniu i ludzie muszą wreszcie spojrzeć trzeźwym okiem na swoją pozycję życiową, na swoje wzajemne stosunki (Marx, Manifest komunistyczny).
W kulturze przesyconej obrazami, w której zmysł wzroku ma dominującą pozycję, a spór między ikonoklazmem a ikonofilią odżywa w zradykalizowanym wymiarze, warto zadać pytanie o reguły wytwarzania doświadczenia wzrokowego. Czy wzrok rzeczywiście determinuje nasze relacje z rzeczywistością? Czy może, jak twierdzi amerykański badacz mediów Nicolas Mirzoeff, wizualizowanie to "to wytwarzanie wizualności" i jest domeną wyobraźni, a nie wzroku?
Do pracy nad "Faustem" zaprosiliśmy grupę niewidomych, którzy wraz z aktorami zmierzą się z dramatem uchodzącym za dzieło raczej literackie niż sceniczne. Wyzwanie postawione przez Goethego wiąże się nie tylko z gigantycznym rozmiarem tekstu, obejmującym ponad dwanaście tysięcy wersów i czasem akcji rozpisanym na trzy tysiące lat. "Faust" jest pisany jako teatr w teatrze, a skoro wszystko, co pojawia się na scenie, uzyskuje teatralną formę i znak, to jak przedstawić metafizyczną warstwę tekstu? Co jeśli Goethe rozumiał ją dosłownie - czy pudel jest żywym psem? Jak wygląda pies, w którego wstąpił diabeł? Jak wygląda coś, czego w teatrze pokazać się nie da?